التهاب لثه (ژنژیویت)، نوعی التهاب در لثه ها است که معمولا توسط یک عفونت باکتریایی ایجاد می شود. در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند به عفونت جدی تر موسوم به پریودنتیت تبدیل شود. به گفته انجمن دندانپزشکی، التهاب لثه و پریودنتیت علل اصلی از دست رفتن دندان در بزرگسالان هستند. عفونت های دندانی می توانند هم سلامت شما را در معرض خطر قرار دهند و هم برای شما هزینه بر باشند.
 

علل بروز التهاب لثه (ژنژیویت) چیست؟

لثه ها در واقع در نقطه ای پایین تر از لبه های لثه که ما می بینیم به دندانها متصل می شوند. بدین ترتیب یک فضای کوچک به نام شیار (Sulcus) شکل می گیرد. مواد غذایی و پلاک ممکن است در این فضا به دام افتاده و باعث عفونت لثه یا ژنژیویت شود.

پلاک لایه ای نازک از باکتری ها است. پلاک دائما روی سطح دندان های شما شکل می گیرد. همان طور که پلاک پیشرفت میکند، سخت تر میشود و روی دندان رسوب میکند. هنگامی که پلاک به زیر خط لثه گسترش می یابد، عفونت می تواند ایجاد شود.

ژنژیویت در صورتی که بدون مداخله پزشک باقی بماند، باعث می شود که لثه ها از دندان جدا شوند. این مسئله سبب آسیب به بافت نرم و استخوانی که از دندان ها حمایت می کند، میشود. دندان ممکن است شل و ناپایدار شود. اگر عفونت پیشرفت کند، ممکن است در نهایت دندان خود را از دست بدهید یا لازم باشد دندانپزشک آن را بکشد.


 

عوامل خطر برای التهاب لثه (ژنژیویت)

عوامل خطر ژنژیویت شامل موارد زیر هستند:
1- جویدن تنباکو یا سیگار کشیدن
2- دیابت
3- مصرف داروهای خاص (داروهای ضدبارداری خوراکی، استروئیدها، ضد انعقادها، مسدود کننده های کانال کلسیم و شیمی درمانی)
4- داشتن دندان های کج
5- لوازم دندانپزشکی که ضعیف هستند.
6-- شکسته شدن موادی که دندان ها با آنها پر شده اند.
7- بارداری
8- عوامل ژنتیکی
9- مشکلات سیستم ایمنی (مانند HIV / ایدز)
 

علائم التهاب لثه (ژنژیویت) چه هستند؟

بسیاری از مردم نمی دانند که دچار ژنژیویت هستند. ممکن است بدون هیچ علامتی بیماری لثه داشته باشید. با این حال، موارد زیر ممکن است نشانه های ژنژیویت باشند:
1- لثه هایی که قرمز، حساس یا متورم هستند.
2- لثه هایی که هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان دچار خونریزی می شوند.
3- لثه هایی که از دندان ها فاصله گرفته اند.
4- شل شدن دندان ها
5- تغییر در نحوه قرار گرفتن صحیح دندان های بالا و پایین روی هم (مال اکلوژن)
6- چرک بین دندان ها و لثه ها
7- درد هنگام جویدن
8- دندان های حساس
9- دندان های مصنوعی و پروتزهای جزئی که دیگر مناسب نیستند.
10- بوی بد دهان که بعد از اینکه دندان هایتان را مسواک می زنید از بین نمی رود.


 

ژنژیویت چگونه تشخیص داده می شود؟

در طول معاینه دندان، دندانپزشک لثه های شما را با یک خط کش کوچک معاینه میکند. این معاینه روشی برای بررسی التهاب است. هرگونه فضای غیرطبیعی در اطراف دندان های شما نیز ارزیابی میشود. عمق نرمال ۱ تا ۳ میلی متر است. دندانپزشک همچنین میتواند از تصاویر اشعه X برای بررسی دندان های کشیده شده استفاده کند.

با دندانپزشک خود در مورد عوامل خطر برای بیماری لثه و علائم خود صحبت کنید. این کار می تواند به تشخیص ژنژیویت کمک کند. اگر ژنژیویت وجود داشته باشد، ممکن است به متخصص بیماری های لثه ارجاع داده شوید. متخصص بیماری های لثه یا پریودنتیست، دندانپزشکی است که متخصص در درمان بیماری های لثه می باشد.
 

ژنژیویت چگونه درمان می شود؟

برای درمان ژنژیویت، باید بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید. همچنین باید سیگار کشیدن را ترک کنید و دیابت خود را کنترل کنید. درمان های دیگر عبارتند از:
1- تمیز کردن عمیق دندان ها
2- داروهای آنتی بیوتیک
3- عمل جراحی


 

تمیز کردن عمیق دندان ها

روش های متعددی وجود دارند که می توانند برای تمیز کردن دندان ها بدون جراحی مورد استفاده قرار گیرند. چنین روش هایی تمام پلاک و رسوبات را برای جلوگیری از تحریک لثه از بین می برند:
جرم گیری که رسوبات را از بالا و پایین خط لثه از بین می برد.

تسطیح ریشه (Root planing )، قسمت های خشن را صاف می کند و پلاک و رسوبات را از سطح ریشه از بین می برد.

لیزر میتواند رسوبات را با درد و خونریزی کمتر از جرم گیری و تسطیح ریشه از بین ببرد.
 

داروها

تعدادی از داروها می توانند برای درمان ژنژیویت استفاده شوند:
دهانشویه ضد عفونی حاوی کلرهگزیدین می تواند برای عفونت دهان استفاده شود.
تراشه های ضدعفونی، حاوی کلرهگزیدین می توانند پس از تسطیح ریشه، در پاکت ها (فضاهای غیرطبیعی) قرار داده شوند.
میکروسکپ های آنتی بیوتیک ساخته شده با مینوسایکلین می توانند بعد از جرم گیری و تسطیح ریشه در پاکت ها قرار گیرند.
آنتی بیوتیک های خوراکی را می توان برای درمان مناطق ملتهب لثه استفاده کرد.
دوکسی سیکلین، آنتی بیوتیکی که می تواند مانع از آنزیم هایی از آسیب دندانی ایجاد میکنند، شود.
جراحی فلپ لثه روشی است که در آن لثه ها برگردانده میشوند و بدین ترتیب پلاک و رسوبات از قسمت های های عمیق تر حذف می شوند. سپس لثه ها در جای خود بخیه میشوند تا به راحتی در اطراف دندان قرار گیرند.
پیوند استخوان و بافت می تواند هنگامی که دندان ها و فک ها بیش از حد آسیب دیده شده باشند مورد استفاده قرار گیرد.
 

چگونه می توان از التهاب لثه جلوگیری کرد؟

می توان با بهداشت مناسب دهان و دندان از ژنژیویت پیشگیری کرد. حتما یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. دندان های خود را دو بار در روز با خمیردندان فلوراید بشویید. هر روز دندان هایتان را با نخ دندان تمیز کنید.
 

شرایط بهداشتی مرتبط با التهاب لثه

مواردی که با التهاب لثه همراه هستند شامل افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی، سکته مغزی و بیماری ریه می باشند. همچنین ژنژیویت خطر ابتلا به زایمان زودرس یا کم وزنی نوزاد را افزایش می دهد. گرچه ژنژیویت با این موارد همراه است، اما مشخص نشده است که ژنژیویت عامل بروز آنها باشد. ارتباط بین آنها نیاز به تحقیق بیشتری دارد.


منبع: سایت راستینه